1Chegou fuxídio o verao en cór de sepia
e apreixóume a gorxa, outra vez pingas e raiolas
regresar outra volta a espacios telúricos, á zona onde
se agachan as sensacións, os xeitos gozosos.
soportando un ceo de chumbo.
Creo na ciencia, a tecnoloxía e a sociedade,
inspiradores de vontade, de reflexión, de espírito crítico.
Catalizadores de todos os campos magnéticos aos que irremediablemente
vivimos sometidos.
Creo, firmemente, nesa triloxía redentora dos nosos males.
Subscribo o decálogo con matices que proveñen sen dúbida
do anticiclón das Azores.
2
Agarda por mim aínda que sexa pedirche demáis.
Aínda que os ruídos da rúa te incomoden obrigándote ao
movemento continuo.
Sigo a dar voltas no corredor infindo da memoria, visitando aos meus demos familiares, tomando paparaos con eles e cos seus fillos, cos vellos, os veciños, os animais -os propios e os dos veciños- pateando os camiños, vendo terras de millo, de patacas. Cantaruxando cancións de lume para intres precisos.
Agarda por mim, meu amor, estou de volta axiña.
3
Sigo adormedido contra os vidrios traseiros do automóbel
e cando esperto descubro o rock'n'roll das gasolineiras.
A miña lingua tépeda non descansa, teño que botar un cigarro
e tomar un café. O contador dispárase adoecido nunha enxurrada.
A máquina de xelo encende o seu motor e un poirento camión frea.
Volvo a fechar os ollos confiado nos acordes gaiolantes das guitarras eléctricas.
Tonos verdes e azuis, a imaxe con grao, milleiros de liñas alumeando o sonnolento solo
do asento traseiro de coche.
Se miro pola ventá a velocidade pertúrbame e aférrome ao soño.
4
Asumo con firmeza aquelo que me desmorona,
o que descompón de continuo a urdime da miña cordura.
Aborrézoo do mesmo xeito que comprobo
que vivir sen elo non sei o que sería.
Se me deteño a pensar, por un acaso, non teño que pescudar
belas palabras. So agroman outras que non quero dicer.
Estúpido pensar que me atopo ben.
Casimiro Palacios
Santa Compaña
Cambados 1996
No hay comentarios:
Publicar un comentario